Naast het gebruik van de zwarte bes zelf, kun je thee zetten van de bladeren. Hier vind je meer informatie over de eigenschappen en toepassing van zwarte bes.

Eigenschappen zwarte bes

• Familie: Grossulariaceae
• Soort: Ribes nigrum
• Biotoop: vochtige heggen; Europa, Himalaya, Centraal Azië
• Hoogte: tot 2m

Zwarte bes is bladverliezend, doornloos. Ruikt naar muskus, heeft groepen drie- tot vijflobbige bladeren

Heeft hangende trossen met groenwitte bloemen in het voorjaar en eetbare zwarte bessen in de zomer.

De kruisbes, Ribes uva-crispa, is een doornige struik met diep ingesneden blad en groenroze bloemen. De vrucht is een kale of met klierachtige borstels bezette bes en heeft rijp een groene, gele, rode of roodpaarse kleur.

Gebruik en toepassing zwarte bes

De zwarte bes komen we in de keuken vaker tegen dan je misschien in eerste instantie denkt. Om te beginnen kun je de bessen natuurlijk onbewerkt opeten. Verder kennen we ze in vruchtensappen, (aanmaak)limonades en Crème de cassis. Bovendien worden de zwarte bessen verwerkt in jam en desserts (zoals cake, ijs en yoghurt). Verder bijvoorbeeld in een quiche.

Van de bladeren van de zwarte bes wordt thee gezet. Deze thee geeft men bij diarree, verkoudheid, keelpijn en heesheid. Bij keelinfecties, hoge bloeddruk en zwakke aderen gebruikt men een aftreksel van de vruchten.

De bladeren van zwarte bes zijn samentrekkend, verkoelend en bloeddrukverlagend. De bessen bevatten vitamine C en etherische olie.

Recepten

Nog geen recepten beschikbaar.